 |
Menu
Stil Verdriet
Column Dolores
Over Dolores
Literatuurlijst
Contact opnemen
Gastenboek:
- Tekenen
- Bekijken
Terug naar PastoRia.nl
|
 |
STIL VERDRIET
INTRODUCTIE
Een nieuwe pagina op de Pastoria-site.
Om ruimte te geven aan mensen die een kind hebben
verloren en zich via deze weg kunnen of willen uiten.
Een aanbod van Pastoria.nl om een laagdrempelig contact
te bieden aan mensen in eenzelfde situatie – lager dan een gesprek met de
officiële hulpinstanties en uitgetild boven zomaar een koffiepraatje.
Een ervaringsdeskundige, een jonge vrouw, vertelt op haar
eigen pagina over haar ervaringen, het proces van het verdriet verwerken en
toch samen verder leven.
Pastor Ria en een wijkverpleegkundige ondersteunen haar
in haar wens om iets te mogen betekenen voor mensen die in hetzelfde proces
zitten. Als een klankbord voor de stilte in je lijf.
Misschien is het mogelijk om bij en met elkaar je stille
verdriet te delen.
Een persoonlijke literatuurlijst rondom het thema is door
deze moeder bijeengezocht.
Als verdriet zichtbaar zou zijn of de stilte in je lijf zich
uit zou kunnen schreeuwen, dan… Ja, wat dan? Tegenover me, op mijn werkkamer,
zit een jonge verzorgde vrouw. Haar levensverhaal beslaat in tijd de hele
morgen. Nog dagenlang ben ik er zelf mee bezig. Op indrukwekkende wijze hoor ik
hoe zij en haar man geprobeerd hebben het verlies van twee jonge kinderen een
plaats te geven in hun leven. Heel groot verdriet wisselde zich af met het
grote geluk van een gezonde zoon. Een moeder van drie kinderen die nog één kind
in haar armen kan houden. Zo graag hadden zij en haar man een meer-kinderen
gezin gevormd. Maar het noodlot sloeg toe en hun zoontje groeit op met slechts
de foto’s van zijn zusje en broertje en de herinneringen verteld door zijn
vader en moeder.
Stil verdriet, dat door de omgeving ook nog onzichtbaar
wordt gehouden. Je kindje is immers niet meer zichtbaar aanwezig in je gezin.
Hoe ga jij/jullie daar mee om?
Hoe leef je daarmee verder?
Wie heeft ervaringen zo doorleefd dat een ander daar
wellicht mee geholpen kan zijn?
Hoe hebben jullie je verdriet een plaats in jullie leven
gegeven?
Herken je de problemen die Dolores verteld in haar eigen
verhaal?
Heb je suggesties voor anderen die je wilt delen?
Allerhande vragen tuimelden over de tafel heen, toch willen
we heel duidelijk niet meer zijn dan een klankbord voor anderen. Daarom: beschouw
deze ruimte als een eerste handreiking.
Ria Casalod
|